Didjeridoos - instrumenten van de Aarde

De echte didgeridoos zijn van nature uitgehold door termieten.

Termieten zijn erg lichtgevoelig en kunnen alleen overleven in een donker, ietwat vochtige omgeving. In de ruige Australische binnenlanden kunnen zij deze omstandigheden voor zichzelf creëren.

Hun koloniën zijn verzegeld van de buitenwereld, zelfs hun 'wegen' zijn volledig omsloten, en gaan soms over wel vijftig meter van hun nest naar de voedselbronnen. Ze kunnen ook net zo diep in de grond graven om water te vinden. Eén termietennest kan meer dan één miljoen afzonderlijke termieten bevatten. Hun meest naaste verwanten zijn de kakkerlakken. Termieten zijn niet verwant aan andere soorten mieren.

Termieten kunnen zich niet door de levende bast van een boom vreten, ze moeten hun toegang zoeken door het midden van een boom of jonge aanwas. Ze volgen of de holen van in hout borende insecten of maken zelf een tunnel langs de buitenkant van de boom de hele weg naar boven om een gebroken tak te vinden die ze toegang geeft tot het aldaar blootgelegde hardhout.

Eenmaal binnengekomen in het hardhout van de levende boom beginnen de termieten deze van binnen naar buiten uit te eten.

Het herkennen van natuurlijke didgeridoos

In de Noordelijke delen van Australië zijn miljoenen potentiële didgeridoos verspreid over duizenden vierkante kilometers, verstopt in levende bomen alsook in dode bomen en takken.

Hoe vind je ze?

Sommige houthakkers, met name de niet inheemse, nemen gewoonweg een kettingzaag en zagen honderden tot duizenden bomen om, alleen maar om een paar holle te vinden, en laten een grote verwoesting achter.

Het Aboriginal volk voelt zich hier bedroefd en geraakt over omdat het land en de bomen heilig zijn voor hen.

Een Aboriginal didjeridoo-maker loopt kilometers door het bos. Sommige zeggen dat ze de termieten kunnen ruiken, anderen kunnen aan de stand van de boom, zijn bladeren enz. zeggen welke er voldoende uitgehold zijn. In elk geval, zij kappen alleen de holle bomen, en nemen er hier en daar maar een paar, zonder het bos te vernietigen.

Als ze eenmaal naar de vierwiel aangedreven auto’s gedragen zijn en mee naar huis genomen worden, laat een goede didgeridoo maker de gekapte stammen een paar maanden rijpen.

De geboorte van een didj...

In de volgende stap wordt de bast verwijderd en het binnenste ontdaan van het vuil dat de termieten hier gebruikelijk achterlaten. Dan wordt de buitenkant geschuurd en worden eventuele gaten gevuld en verzegeld. Nu heeft de didj alleen nog een bijenwas mondstuk nodig en is dan klaar om bespeeld te worden.

Al hij na een tijdje scheurt is dat niet zo erg, je kunt altijd weer op pad gaan en een nieuwe halen.

Tenminste, de Aboriginals kunnen dat!

Met meer dan negen jaar export ervaring zijn wij ons er wel degelijk van bewust dat U dat niet kunt. Dat is de reden waarom wij al onze didgeridoos onderwerpen aan meer dan vijfentwintig verdere bewerkingen.

Bekijk onze didgeridoos eens goed, om een paar van de extra dingen te ontdekken die we met onze didgeridoos doen om hen tot een goed, langdurig onderhoudsvrij, muziekinstrument te maken.